Lekker geslapen en zin een douche wordt ik ontspannen wakker. Otto is ook op en om de beurt maken we gebruik van de badkamer. De spullen zijn droog geworden. Voor vandaag wordt er veel wind verwacht. We hebben er gisteravond over gesproken of het verstandig was om vandaag de route aan de kust te rijden. Maar omdat voorspellingen het ook vaker mis hebben besluiten we toch de route via de kust te nemen. Als het weer te heftig wordt kunnen we altijd naar het binnenland afbuigen. Maar we willen toch naar de clifs van Moher. Maar eerst maar een ontbijtje, daarvoor moeten we buitenom naar beneden naar de bar. Het ontbijt is prima en we betalen onze kamer. Nog even in het motorpak hijsen en dan kunnen we. Killrush is niet zo groot en al vlug rijden we stadje uit. Het is eigenlijk best wel lekker weer, maar wel fris en af toe druppelt het. In een klein dorpje stoppen we bij een pomp om te tanken. Het is pomp bij een winkeltje, één enkele pomp. Maar we tanken om de beurt de motoren vol en vervolgen onze weg naar de clifs. Rond het middaguur komen we daar aan en tot mijn spijt moeten we ook de motoren op de centrale parkeerplaats zetten uiteraard tegen betaling. Maar goed we komen van ver en willen toch zien wat er zo bijzonder is. Best wel een tippel in je motorpak, maar gezien de temperatuur ook weer niet erg. Het is zo koud zonder helm dat we bij de eerste beste winkeltje wat we tegen komen we allemaal een muts kopen. Ziet er natuurlijk niet uit maar is wel lekker warm.
In het bezoekerscentrum nemen we eerst een grote kom koffie. Na de koffie lopen we dan naar de klippen. Mooi om te zien zeker met de ruige zee. Maar of dat het nu zo speciaal is mwah, maar ja misschien ben ik wel een cultuur barbaar. Na de nodige foto's is tijd om door te rijden. Door te rijden naar het volgende natuurschoon de Burren. De Burren is een gebied met natuurlijk basalt. De geldende windrichting blaast zaden uit andere gebieden naar de Burren die daar tussen de spleten in de basalt ontkiemen. Dus groeien daar dus ook bijzondere planten. Bij de Burren aangekomen stopen we op een natuurlijke parkeerplaats en nemen we de tijd voor wat foto's. Voor het vertrek plaats ik nog de action camera. We rijden door voor de lunch die wel wat laat is. Ik had een visrestaurant gekozen bij de planning maar die was helaas dicht. Even verder is een restaurant die wel open is. Binnen gekomen blijkt dat we lunchen in een orangerie. Lekker broodjes met een goede kop koffie krijgen we geserveerd. Ondertussen trekt er fikse bui over, die lopen we mooi mis. Na de lunch trek ik toch maar weer de regenoveral aan omdat er toch waarschijnlijk buien zullen vallen maar ook omdat het warmer is. De foto die Otto van me neemt terwijl ik de regenoveral aan doe laten mijn lief thuis de tranen over de wangen biggelen van het lachen. Otto had de foto niet op een ongunstiger moment voor me kunnen nemen.
Onderweg gaat het een flink stuk binnendoor erg mooi, eerst nog een stuk Burren later echt door het midden van Ierland met landerijen en boerderijtjes. Het tweede stuk trekt zich wel moet ik zeggen, te meer omdat ik geen restaurant voor een bak koffie kan vinden. Achteraf blijk ik wel aan een restaurant voorbij gereden te zijn, maar ja soms is het wat druk vooraan omdat je aan het navigeren bent terwijl je op het verkeer let en ook iedereen bij elkaar wil houden. Rond vijf uur komen we in Nenagh aan, daar had ik een appartement in een voormalige Abdij gereserveerd. We halen bij de receptie de sleutels op en rijden naar het appartement. Helemaal prima! Dorstig maar ook hongerig dumpen we onze bagage en motorpak en gaan we vlug weer terug naar het hoofdgebouw waar ook een restaurant in zit. Het regent wel weer dus flink doorstappen maar. Ik neem eerst een koffie en daarna pas een biertje. Onderwijl bestuderen we de menukaart, keuze genoeg! Morgen hebben we een rustig dagje, slechts 190 km en de ferry vertrekt pas om 23:00 uur, dus nog maar een biertje.
Vandaag geen we weer een mooie route rijden speelt door mijn hoofd na ik wakker werd. We beginnen na het ochtend toilet gelijk met het samen rapen van de spullen om die naar de motor te brengen. De binnentassen zijn toch een waardevolle aankoop. Ik kan alles gemakkelijk dragen. Na dat de binnentassen weer in de koffers zijn opgeborgen, lopen we naar de ontbijtzaal. Daar is vandaag wel bedrijvigheid. Het ontbijt is weer prima en we laten het ons smaken. Na afloop gaat Gerard deze keer afrekenen. Wij lopen nog even langs de kamer om de motorkleding aan te doen en nemen de tanktas en helm mee. Als Gerard terug komt verteld hij dat hij waarschijnlijk deze rit niets meer hoeft af te rekenen. Niet raar we zijn twee dagen in dit hotel geweest én hebben beide dagen hier gegeten en 's avonds een biertje gedronken. Dit was weer één van de betere plekken waar je als motorrijder kan verblijven. Als afscheid plakken we nog een sticker in de hal en vertrekken dan in Noordelijke richting. Vandaag staat het schiereiland Dingle op het programma. We rijden naar Mol's gap en in plaats van linksaf slaan we vandaag rechtsaf richting Killarny. We rijden op een schitterende weg die kronkelt door een woest landschap met stukken rots. Na een kwartier stoppen wij "Ladies View".
Naar verluidt komt de naam van de hofdames van Koningin Victoria, die zeer onder de indruk waren van het uitzicht toen het gezelschap in 1861 deze plaats bezocht. En het uitzicht is ook erg mooi en het wordt nog mooier om dat we voor het vertrek de plek nog even markeren met een Highway Hornets sticker. De weg meandert verder naar Killarny. Op de route waar we rijden is weinig te zien van Killarny en omdat we net al zijn gestopt bij Ladies View rijden we nu door. Bij Castlemain volgen we linksaf de weg naar Dingle. Ik had in de planning nog een koffiestop in Castlemain opgenomen maar helaas was de pub gesloten dus maar door. Omdat we nog geen foto hebben van een bord van de "Wild Atlantic Way" stoppen we even buiten Castlemain voor een foto momentje.
Het is ook net even zonnig dus dat komt goed uit, beter was als er koffie bij was geweest. Na de foto's stappen we weer op. We volgend de N72 in westelijke richting. Na een half uurtje komen we bij een klein tankstation annex bakker annex kruidenier. We tanken de motoren af en nemen van binnen nog een bak koffie en koek mee naar buiten. Daar staat keurig de bekende picknick tafel en drinken we ontspannen een bakje koffie. Na de koffie gaat het weer verder, maar al na een kleine stukje aan de ruige kust moeten we toch echt weer stoppen voor een foto momentje. Dit keer bij één van de vele uitkijk punten. We maken rustig een paar foto's en praten even met de andere toeristen. Langzaam krijg ik toch weer honger en dat is het sein om verder te rijden.
We rijden het plaatsje Dingle in en bij de haven parkeren we de motoren voor de lunch. Hoewel het zonnetje schijnt is toch wel wat fris om buiten te zitten maar met de fleece aan gaat dat net. Op het terras genieten we van de lunch. Ik neem voor de afwisseling een tostie met een lekker bakje koffie, Jeroen gaat nog op zoek naar een badge maar komt met lege handen terug. We zijn wat achter op schema en na een korte lunch gaan we weer verder. De route voert naar het meest westelijke puntje van het schiereiland en dan weer door Dingle en dan via de noordzijde van het schiereiland richting Killrush. Net buiten Dingle gaat het lekker omhoog en op het hoogste punt stoppen we op de parkeerplaats voor een foto. De zon is dan verdwenen en het is erg koud. Toch staat er gek genoeg een ijscokar. Maar ik doe mijn helm niet af zo koud is het daar. We blijven dus niet al te lang hangen en rijden weer verder. In Tralee draait de weg weer in noordelijke richting. Het wordt kouder en na een poosje stoppen we om de regenkleding aan te doen. We rijden door tot we bij de ferry in het plaatjes Tarbert. Het is inmiddels redelijk grijs geworden en het druppelt behoorlijk. We moeten best wel een poosje op de ferry wachten en helaas is er geen restauratie of iets dergelijks bij de veerstoep. Na een kwartier kunnen we aan boord en draaien we de Shannon river op. De wind komt horizontaal voorbij en ook op de ferry is geen restauratie en staan we gewoon buiten. Het is zou koud dat de helm op blijft. Gelukkig hebben we bluetooth en kunnen we normaal met elkaar praten. Ik maak nog een filmpje met de selfiestick van ons met de helm op en het opspattende water van de Shannon River. Aan de overkant begint het al een beetje te schemeren, niet echt fijn met de regen die dan in overvloed naar beneden komt. In Killrush heb ik het hotel al vlug gevonden. Naast het hotel is een brede stoep waar de motoren kunnen staan en nog voldoende ruimte voor voetgangers overblijft. Door de gastvrouw worden we naar onze kamers begeleid. Het ziet er allemaal netjes uit. Na ontdaan te zijn van de motorkleding en de noodzakelijke spullen uit de koffers te hebben gehaald lopen we Killrush in om wat te drinken. We hebben een aardige pub gevonden waar een we een uurtje verpozen. Helaas hebben ze daar niets te eten, dus moeten we uitwijken naar een restaurant. In één van de zijstraten van het plein vinden we op aanwijzing een gezellig familie restaurant waar we lekker kunnen eten. En uiteraard sluiten we dit af met een Irisch Koffie. In de bar van de Inn nemen we nog een afzakker maar we houden snel voor gezien, het is er niet erg gezellig. Op de kamer nog even de camera's leeghalen en op de laptop zetten en dan een lekker tukje doen.
Ik wordt voor de wekker en uitgerust wakker. Ik ga uit bed om lekker te douchen. Na een poosje is iedereen op en we gaan kijken voor ontbijt. Maar beneden is nog niemand dus nog maar even wachten. Om een uur of half negen loop ik weer naar beneden en dan is er wel personeel. We hoeven vandaag niet onze spullen op de motor te doen want we blijven hier nog een nachtje en het voelt of we zeeën van tijd hebben. Na het ontbijt gaat de motorkleding aan maar eronder toch de fleece. Want hoewel het er mooi uitziet is het toch wel koud. Het mooie weer is een verademing van de afgelopen twee dagen. Hoewel je weet wat het weer kan doen in Ierland is het niet zo dat het prettig rijdt wanneer het regent. Ook het maken van video's en foto's schiet er dan een beetje bij in. Maar vandaag ziet het er goed uit en uit de voorbereidingen had ik het idee dat dit wel eens het mooiste stuk van Ierland gaat zijn. Rond kwart over negen rijden we weg in noordelijke richting, we gaan de ring van Kerry tegen de klok in rijden. Voor we Kenmare uitrijden tanken we eerst even dan kunnen we er voor vandaag weer tegen. De route begint gelijk al mooi en slingert zich naar Mol's gap waar we een paar foto's maken. We stoppen maar kort want alles is verder dicht. We verlaten de doorgaande weg om een tussendoor slingerweg te rijden. De weg is erg smal en het asfalt kan wel een opknapbeurt gebruiken. Misschien moet de regering van Ierland net als Spanje kijken wat Europa voor hun kan betekenen. De wegen in Spanje liggen er strak bij. Maar het is wel een mooi avontuurlijk weggetje waar we met een slakkegangetje overheen tuffen. We zien nog een mooi meer maar omdat de klok tikt stoppen we wel voor foto maar stappen we niet af. Inmiddels komen ons ook de paard met wagen tegemoet. Ik had er over gelezen maar het waren er maar paar in tegenstelling wat in het boek stond, dat je er veel last van had. Hierna draaien we naar het westen en rijden we aan de kust van het schiereiland. In Glenbeigh stoppen voor koffie bij de restaurant "the two towers".
We krijgen een geurige bak koffie en het smaakt ons prima. Na de koffie rijden we weer verder. De weg gaat als het ware helemaal langs de kust. Voor de lunch stoppen we aan de zuidkust van Kerry bij Glenbeigh Beach. Als je de foto's ziet lijkt het wel of ergens in zuid Frankrijk zijn, maar dit is ook Kerry. Het restaurant heeft tafels buiten en een glazen afscheiding beschermt ons voor de wind over de koude atlantische oceaan. We kiezen wat lekkers uit en genieten van het eten en het uitzicht. Na de lunch rijden we weer in oostelijke richting verder, terug naar Kenmare, maar omdat we nog tijd hebben besluiten we nog naar Healey's Pass Dus in Kenmare gooien we de brommers nog even vol bij de pomp en gaan naar het schiereiland Beara dat ten zuiden van Kerry ligt. Op Beara ligt Healey's Pass. De weg volgt een stukje de Noordkust van het schiereiland. om vervolgens naar het zuiden af te buigen. De weg lijkt een beetje op een landweg en de toestand is niet best. Maar het uitzicht is werkelijk schitterend. Daarvoor waren we naar Ierland gegaan de mooie natuur. We nemen ruim te tijd om foto's te maken.
Daarna rijden we naar de zuid kust van Beara en vervolgen onze weg richting het westen. Als we weer richting het oosten gaan stoppen weer om wat foto's te maken. We kijken van af boven naar de kust beneden waar de golven de kust bombarderen. We slingeren met de kustweg terug richting Kenmare. Onderweg zien we een ongeluk tussen een auto en fietser, welke voor de laatste desastreuse gevolgen heeft gehad. Daar worden we toch een beetje stil van. We hadden het onderweg wel gehad over de onoverzichtelijke bochtjes maar dat dit ook een fietser treft wordt je wel stil van. We zijn dan niet ver meer van Kenmare. In Kenmare parkeren we de motoren weer achterom en ik hang alle spullen die opgeladen moeten worden aan de stroom, daarna gaan we naar beneden in de bar voor een biertje. Het is gezellig beneden en als even later een meneer met een gitaar zijn liedjes ten gehore brengt besluiten we ook maar voor het eten te blijven zitten. Maar in plaats van een volledige maaltijd bestellen we een paar rondjes starters zodat we van alles kunnen proeven. Otto overtuigd ons dat we ook het lokale bier moeten proberen. Ik laat me overhalen maar het is niets voor mij, ik ben sowieso niet zo'n bierdrinker. We blijven tot circa middernacht voor we naar bed gaan. Morgen is het schiereiland Dingle aan de beurt.
Na een goede nachtrust sta ik op om te gaan douchen. We slapen in een comfortabel appertement in Youghal. Helaas kun je in het restaurant niet ontbijten dus moeten we onderweg wat vinden. Er staan in de keuken wel zakjes thee en oploskoffie en gaan we wel eerst een bakkie doen. Dat smaakt eigenlijk best goed. De rest van de crew is ook op en langzaam maken we ons gereed om richting Kenmare te rijden. Het weer is nog best grijs, hopenlijk krijgen we vandaag de zon te zien. Nog even de kopjes afwassen en de sleutel inleveren en dan kunnen we. Tegen negen uur draaien we van uit de binnenplaats weer de weg op, zonder te vergeten om aan de linkerzijde te rijden. Via de binnenweg die we gisteravond ook heb gereden komen we weer op de doorgaande weg. Ik weet dat het slechts een stukje is voor dat we er weer af moeten om binnendoor verder te rijden. En inderdaad komt de afslag snel en volgt er een ingewikkeld patroon van rotondes, gelukkig navigeert truus me vlotjes doorheen. En opeens rijden we weer aan de waterkant. Ik zie een stuk verderop de pont aan onze kant van de rivier liggen, ik laat me verleiden om via de uitrit de pont op te rijden. We staan net stil als ik de pont in beweging komt. Da's mooi dat scheelt weer wachttijd, hoewel dat ook wel weer meevalt want we zijn vlug aan de overzijde. Aan de overkant zoek ik zowel een plekje waar we kunnen ontbijten en een tankstation. Na toch wel een behoorlijk stuk rijden zie ik op de navi een tankstation een stukje van de route vandaan. Daar aangekomen tanken we de brommers vol en genieten we op ons gemak van het ontbijt. Het tankstation heeft een afdeling waar je broodjes kunt laten beleggen. De bediening is verbaasd dat we niet voor de worstjes en de spek met eiren gaan maar dat we een boterham willen. Maar ik ben tevreden met het de boterham die toch weer groter uitvalt dan ik dacht, ik krijg hem amper op. Lekker bakje koffie erbij en we zijn weer helemaal het mannetje. Na het heerlijke ontbijt rijden we weer terug naar de route en volgen deze weer verder. De route volgt voor een deel de zuidkust van Ierland. Regelmatig zien we de atlantische oceaan of een rivier die uitmond hier in. In Timoleage stoppen we voor foto's bij een ruïne, helaas is er niets open voor een bakje koffie. Wel een mooi plekje voor fotos's dat dan weer wel.
De zon laat zich zowaar even zien en we genieten van het uitzicht. Maar we moeten nog een stukje dus vertrekken we richting Kenmare. We volgen weer de kust via leuke vissersdorpjes. In één van deze dorpjes stoppen we bij de Glandore Inn voor een late lunch. Op het menu zie ik crab cakes staan, dat zou ik wel willen proberen. Dat is natuurlijk gefrituurd dus ik wil wel een kleine portie, we moeten vanavond ook nog eten. Dus Jeroen en ik bestellen bij de lieftallige jongedame een kleine menu met crab cake, Otto en Gerard houden het bij een soepje. Wanneer we het eten uitgeserveerd wordt blijkt het toch een grotere portie te zijn dat ik gedacht had. Ik denk als dit klein is, wat moet dan die grote portie dan niet voor een hoeveelheid zijn. Maar ja we hoeven het natuurlijk niet helemaal op te eten. Ik heb net de eerste hap genomen, als de lieftallige serverster met de kleine portie komt aanlopen. Blijkt dat we de bestelling van andere gasten hebben gehad, oeps jammer ik heb er al van gegeten. Dus hadden we toch de grote portie. De lunch heeft ons goed gesmaakt, maar het is weer tijd om op te stappen. We gaan weer vlug op pad. We rijden via allerlei binnen wegen naar Bantry. Daar had ik een koffiestop gepland. Maar in Bantry is het heel druk, er is markt. We stoppen even om de benen te strekken maar we zitten eigenlijk vol van de lunch, dus houden we het bij de benen strekken, foto's en een paar marktkraampjes bekijken. We hebben wel wat bekijks en een paar dames op leeftijd komen een praatje maken. Na deze korte stop rijden we richting het noorden verder. Het landschap verandert wat naar meer rots en bergachtig. Op min of meer het hoogste punt stoppen we even voor foto momentje.
De weg voert verder over de bovenkant van de heuvels, door verschillende tunnels die uit de rots zijn gehouwen. In de vroege avond komen we aan in Kenmare, ons thuis voor de komende twee nachten. Kenmare is het begin van de ring of Kerry ons doel voor morgen. Bij O’Donnabhain’s stoppen we voor de deur. Bij het inchecken blijken we tot onze opluchting achterom onze motoren te kunnen parkeren. Het hotel blijkt een gouden zet. We hebben twee kamers naast elkaar met een gezamenlijke zitkamer. Snel ontdoen we ons van de motorkleding en dan is echt tijd voor de kouwe kletser. Voor het diner blijven we gewoon zitten. Je kunt hier prima eten. Lachuh Gerard doet vergelijkend waren onderzoek, hij besteld elke avond een Angus burger. Na het eten lekker een koffie die gaat er ook wel in en dan is het natuurlijk tijd voor een biertje. Otto verwijt ons van cultuurbarbarisme om dat we geen lokaal biertje drinken. Dat kunnen we niet op ons laten zitten en we bestellen het lokale bier. Maar na een paar slokken ben ik er achter dat dat niet voor mij is weggelegd. Ik wil gewoon een blond bier. De avond is gezellig compleet met live muziek en we genieten met volle teugen van de liederlijke verhalen die de zanger ten gehore brengt. Rond middernacht stopt de zanger er mee en in ieder geval voor mij is dan ook om mijn mandje op te zoeken. Al met al een mooie rit met veel bezienswaardigheden.
De wekker moest er aan te pas komen om mij uit de comfortabele slaap te halen. Met frisse tegenzin kom ik geeuwend in beweging. Ik heb een douche nodig om de laatste restjes slaap weg spoelen. Slaap maakt vervolgens plaats voor honger, maar eerst Otto ook maar de gelegenheid geven om zijn haren te kammen. Valt niet veel te kammen dus kunnen we lekker snel aan het ontbijt. We moeten een verdieping naar beneden voor de ontbijtzaal. Het ontbijt ziet er keurig uit, maar na het vele eten van gisteren houd ik het bij yoghurt wat fruit en natuurlijk een bak koffie. Gisteravond had ik spulletjes alweer in de binnenstad gedaan. Dus ik loop op m’n gemak twee keer naar de motor. Het waait en het is behoorlijk fris. Het lijkt erop dat het gaat regenen, dat hoort bij Ierland. Rond negen uur vertrekken we bij het hotel. Het is behoorlijk druk in Dublin, we proberen ons door kluwen auto’s te wurmen. Door de vele verkeerslichten moeten regelmatig op elkaar wachten. Eenmaal Dublin uit rijden we Wicklow mountains in. De bewolking hangt laag en niet veel later rijden we in de mist. Tot overmaat van ramp komt de wind en de regen horizontaal voorbij. Het wegdek is geasfalteerd en het zal best ooit eens vlak zijn geweest. Veel sneller dan veertig kilometer per uur halen we niet. Jeroen rijd achter mij en we zijn Otto en Gerard kwijt. We wachten een poosje en even later komen ze toch. Blijkt dat Otto was gestopt omdat hij dacht dat hij een lekke band had. Het was echter een combinatie van wind en slecht wegdek waardoor het lijkt of je zijwaarts wegschuift zoals bij een lekke band. Ik ontwijk een flinke plas en kijk in mijn spiegel of Jeroen deze ook opgemerkt heeft maar nee en het is te laat om te reageren. Het water spat zeker 2 meter in beide richtingen als Jeroen door de plas heen rijdt. Jammer dat ik geen actioncam naar achteren heb gericht zou een mooi beeld zijn geweest. Langzaam rijden we weer omlaag en we kunnen weer wat zien. Het is al elf uur en we hebben nog geen koffie gedronken en zijn ook toe aan een tankstop. Rond kwart over elf komen we aan in Laragh bijna twee uur gereden over vijftig kilometer. In Laragh is een tankstation bij een supermarktje en bestaat uit één pomp. Om de beurt voorzien we de motoren weer van hoogoctaan houdende brandstof, hiermee halen we onze bestemming. Bij een hotel-restaurant bestellen we koffie en natuurlijk wat lekkers erbij, we hebben tenslotte ook een beetje vakantie. Naar een half uur gaan we vlug weer op pad. Gelukkig is het droog geworden, maar er hangt wel nog een dreigend wolkendek, dus de motorkleding houden we maar aan. We maken wat tijd goed door er goed de sokken in te zetten richting het zuiden. Kilometers binnenwegen meanderen door het landschap en worden door onze vier motoren ingehaald. Rond twee uur zijn we in een dorpje gestopt om te lunchen. We hebben geluncht in zo’n typisch plattelands restaurant waar de dorpelingen komen lunchen. Je kon slechts kiezen uit een paar gerechten. Ik had iets met erwten die waren groter dan we hier uit het potje halen, nog wat worteltjes aardappelen en een lekker stukje vlees. In feite is dit een maaltijd zoals je hem thuis zou maken. Na de lunch richting Ballyhack, daar steken we met een pontje de rivier over en volgen vanaf daar de kust in westelijke richting. Het weer was een beetje somber, maar er was een mooie baai waar we even stoppen voor foto’s.
Was het warmer geweest dan had je daar waarschijnlijk lekker kunnen zwemmen. Even later hebben we nog gestopt voor de koffie in een pub. Rond vijf uur arriveren we in Youghal. Daar hadden we een appartement gehuurd. Het appartement is keurig met twee slaapkamers een badkamer, eetkamer en een keuken. Brommers kunnen op de binnenplaats voor de deur staan, helemaal goed. Nadat we de spulletjes afgeladen te hebben en de motorkleding over de stoel in keuken hebben gehangen lopen we eerst maar naar de bar voor een “kouwe kletser”. Het is niet echt gezellig meer een soort eetzaal, maar het bier smaakt er niet minder om. Vanuit de bar kijk je zo uit over de Atlantische oceaan. ’s Zomer zal het hier wel behoorlijk druk zijn. Net nadat we ook wat te eten besteld hebben komt een man zijn orgeltje installeren. We zitten alweer aan het bier als de “show” begint. De beste man speelt allemaal nummers uit de jaren 40 en 50. Echt niets voor mij en ik besluit om naar mijn nestje te gaan, het was sowieso een vermoeiende dag met regen en veel wind.