Het had zo mooi moeten zijn. Avonden heb ik samen met Jeroen aan de routes gewerkt. Alle overnachtingen en de boot waren geboekt. Uren heb ik besteed aan het perfectioneren van het roadbook. Voorlopig alles voor niets, het corona virus gooit roet in het eten. Inmiddels heb ik alle overnachtingen geannuleerd, gelukkig zonder kosten. De ferry is nog wel een ding, die willen voorlopig niet kostenloos annuleren of een voucher verstrekken. Ik wil de route graag waneer het weer kan rijden. Dit jaar zal meer dan een blokje om er waarschijnlijk niet inzitten. Hoewel het glas altijd halfvol is moet je toch wel realist blijven. Dit gaat nog maanden duren, en hoe de schrik en de argwaan er bij de mensen inzitten is maar afwachten. Wellicht moeten we plannen maken die gebaseerd zijn op kamperen, met zelf een potje koken en 's avonds een blikje bier. Hoewel hier op zich niets mis mee is, moet ik bekennen dat ik liever in een bed lig nadat een koude kletser van de tap heb kunnen drinken na afloop van een copieuze maaltijd. We zullen moeten afwachten hoe deze pandemie zich ontwikkeld en welke mogelijkheden ons dan blijven.
Tussendoor friemel ik regelmatig aan de route, dit is echt voorpret voor mij, inmiddels al tankstations ook toegevoegd aan de route, bezienswaardigheden in de route opgenomen. Je zou bijna denken dat ik hem niet meer hoef te rijden, maar geloof me maar ik ga hem zeker rijden. Ik ben bijvoorbeeld nu aan het zoeken waar de papagaai duikers broeden, die zou ik graag willen fotograferen.
Zo wordt de route meer en meer compleet. Ondertussen ook weer eens aan een roadbook aan het werken, dat gaat dus allemaal paralel.
